"(NIE)ZBĘDNE KOMENTARZE

Prowadzenie bloga książkowego może jest i banalnie proste, ale zarządzanie blogiem, który ma znaczną oglądalność i spore grono udzielających się czytelników do łatwych zadań nie należy. Nie mówię tu o stronach laików, którzy wstawiają recenzje na akord, czy wręcz nachalnie proszą o udostępnienie za udostępnienie. Myślę tu przede wszystkim o prawdziwych molach książkowych, którzy z przyjemnością dzielą się swoją opinią. Czytelnicy za to rewanżują się swoimi komentarzami, na temat swoich przemyśleń czy zastrzeżeń. Ale czy zawsze są one odpowiednie?

„ Nie przepadam za tym gatunkiem książek, więc nie mam zamiaru jej przeczytać. Mój blog:…”

„Twoja recenzja jest świetna, ale wydaje mi się, że książka mi się jednak nie podoba.” 

„ Takie wydarzenia już nie szokują, za dużo tego. Książka napisana jest tylko dla zysku. Znam lepsze reportaże”

Nie za bardzo rozumiem zasadność wypisywania komentarzy, w szczególności tak negatywnych, w momencie kiedy nie czytało się danej pozycji, a już zdążyło się ją ocenić. Niejednokrotnie zdarza się tak, że fabuła zapowiada się banalnie, a wręcz beznadziejnie, a mimo wszystko książka powala na kolana. Okazuje się, że jest o wiele lepsza niż początkowo zakładano. Dlatego przysłowie: „Nie oceniaj książki po okładce” jest bardzo trafne.

Szukając innych blogów książkowych w Internecie, wybieram raczej te, których tematyka jest mi bliska, zaciekawia mnie w jakiś sposób, lub zawiera cenne dla mnie informacje. Nie będę tu pisać, co mi się na blogach nie podoba, bo o tym już kiedyś pisałam. A witryny, które nie są w moim guście zostawiam w spokoju, bo i po co tam wchodzić, skoro wiem, że to nie moja bajka? Więc jak już wpadnie mi w oko strona, której zarówno szata graficzna i treść mi się spodoba, to czytam interesujące mnie posty, po czym zostawiam komentarz z nadzieją, że autor odpisze choć kilkoma słowami. Mam wtedy wrażenie, że „nagrodzi” czas i chęci czytelnika, który docenia zawartość bloga. Przykro mi się robi, jeśli jednak żadnej odpowiedzi nie ma. Wtedy mam poczucie, że autorowi bloga nie zależy na jego odbiorcach. 

Sama staram się w jak najkrótszym czasie zostawić swoją ripostę na komentarz zostawiony u mnie na stronie. Duża ilość notatek pozostawionych przez czytelników napawa mnie dumą i motywuje do dalszej pracy. Czasami jednakże, poziom komentarzy pozostawia sporo do życzenia. 

Prowadzenie bloga to powinno być zadanie przyjemnie, dające radość i satysfakcję. Ale wydaje mi się, że niektórzy traktują to jak wyścigi. Inni robią to tylko dla profitów, a jeszcze inni… to w sumie nie wiem. Z nudów? Ja to traktuję poważnie, pomimo tego, że to jest tylko hobby, to poświęcam temu sporo wolnego czasu. Mam cichą nadzieję, że moje treści choć trochę zaspokajają Wasze oczekiwania.

Może Wam się wydawać ten temat trochę kontrowersyjny, ale nie chce nikogo obrazić ani wytykać palcami. Napisałam ten post po to, by uświadomić niektórych, jak wygląda sytuacja komentowania blogów książkowych, i to nie tyczy się tylko mojej strony, ale wielu innych wynalezionych w sieci. 

Pewnie pomyślicie, że zależy mi tylko na pozytywnych komentarzach. Otóż nie. Doceniam również opinie te mnie pochlebne, ale tylko wtedy jeśli są one napisane na kulturalnym poziomie. Wyzwiska, szantaże czy inne zachowania poniżej godności są kompletnie nie do przyjęcia. Zauważyłam w ostatnim roku, że właśnie takie impertynenckie zagrywki spowodowały, że niejedna blogerka nie miała już siły na prowadzenie bloga i chciała odpuścić. Na szczęście ignorując „szczeniackie” wypowiedzi po pewnym czasie wróciła do blogowania. I chwała jej za to. 

A czy Wy często pozostawiacie po sobie ślad na blogach książkowych, komentując posty? Co Wam się nie podoba w wypowiedziach innych czytelników? I co sądzicie o autorach stron, którzy nie odpowiadają na komentarze gości?