"CUDZE CHWALICIE, SWEGO NIE ZNACIE"

„Polski autor książki? Nie, dziękuję, wolę amerykańskie pozycje” To smutne, ale prawdziwe. Nagminnie słyszałam takie zdanie od osób czytających książki, jednak ta tendencja się powoi zmienia. Czytelnicy coraz częściej dostrzegają wartość rodowitych pisarzy, zarówno styl, który wielokrotnie nie odbiega od poziomu literatury obcej, jak i przemyślane oraz bardzo barwne fabuły powieści godne autora na skalę światową. Mowa tu jednak o nazwiskach znanych w kręgach większości czytelników, a co z twórcami, którzy nie mają takiej siły przebicia w mediach, a tym samym ich nazwisko nie króluje na szczytach list bestsellerów, pomimo że stworzyli genialne powieści na wysokim poziomie? Stworzyłam listę nazwisk, moim zdaniem, niedocenionych pisarzy, którym należy się ukłon i wyróżnienie za świetną twórczość.

Róża Lewanowicz

Aż wstyd się przyznać, że do niedawna sama nie miałam pojęcia o książkach, które wyszły spod ręki Pani Róży. Trylogia „Porwana” dosłownie powaliła mnie na kolana, a styl autorki trafił do mojego serca i pozostanie w nim na długo. Zdecydowanie jest to pisarka nie doceniona i mało znana, choć bez wątpienia powinna znajdować się na samej górze wszystkich list bestsellerów. Lewanowicz w niesamowity sposób łączy wątki sensacyjne z obyczajowymi, a to wszystko okrasza sporą dawką dobrego humoru. Jej fabuły zaskakują dosłownie na każdym kroku, a w między czasie potrafią zszokować i rozbawić do łez. Kompletnie za to nie rozumiem doboru okładek, które w najmniejszym stopniu nie odzwierciedlają zawartości, tym samym nie zachęcają innych do sięgnięcia po tą serię.

Autorka na swoim koncie ma w sumie cztery pozycje, najnowsza to „Otwórz oczy, Marianno”, jednak tej ostatniej jeszcze nie udało mi się przeczytać, co zapewne szybko nadrobię. 

Elżbieta Rodzeń

Genialna autorka czterech powieści, trzech obyczajowych oraz jednej z gatunku fantasy. Spore grono poznało twórczość Pani Rodzeń w momencie publikacji „Dziewczyny o kruchym sercu”, która w niesamowity sposób poruszyła ogrom emocji u wielu osób, tym samym otworzyła oczy czytelników na wartość życia i walkę o jutro. 

Kolejna jej książka „Zimowa miłość” była trochę lżejszą pozycją, jednakże nie banalnym romansidełkiem, jakiego można by się spodziewać po okładce i tytule. To prawdziwa opowieść o dorosłych i doświadczonych ludziach po przejściach, więc i ta pozycja skłoniła do głębszych przemyśleń o sensie zakładania rodziny.

Ostatnia premiera, czyli ”Przyszłość ma twoje imię” także okazała się strzałem w dziesiątkę. Urocza, przepiękna i zachwycająca historia z gatunku New Adult o pierwszej miłości zbudowanej na bardzo kruchych fundamentach. 

Dlaczego więc tak mało osób wspiera i motywuje do dalszej pracy tak świetną pisarkę?

Diane Rose

Debiutująca na polskim rynku wydawniczym autorka jest zapewne dobrze znana wśród recenzentek, gdyż sama jest jedną z nich. Choć dopiero dwa miesiące temu wydała swoją pierwszą powieść i całkiem dobrze odnajduje się w social mediach, a mimo to, spora liczba znanych mi moli książkowych nigdy nie słyszała o Diane Rose czy o „Carpe diem”. Nie ukrywam, że okładka nie powala na łopatki, jednak treść powieści jest na tak wysokim poziomie i porusza tak dużo ważnych kwestii życiowych, że każdy powinien poznać to dzieło. 

Z ogromną niecierpliwością czekam na kolejną premierę Diane, która mam nadzieję pojawi się szybko, gdyż wiem, iż powstało już kilka nowych historii, jednak jeszcze czekają na publikację.

Leszek Herman

Nie jestem zwolenniczką powieści opartych na faktach historycznych, jednak Herman w pozycji „Sediunum” przedstawił miasto Szczecin w tak intrygujący sposób, że nie można się oderwać od jego książki. Nie dawno wydał też drugi tom tej serii o tytule „Latarnia umarłych”, której jeszcze niestety nie poznałam, jednak wierzę w kreatywność autora i jego dbałość o wszystkie detale. Ufam, że ta pozycja mnie nie zawiedzie. 

Nie ukrywam, że książki nie należą do cienkich pozycji, ale rozbudowana fabuła pełna licznych aspektów kryminalnych i historycznych nie zmieściły by się na dwustu stronach. Właśnie dzięki sporej objętości, opisana intryga jest tak wciągająca.

Spotkałam się nawet z porównaniem, iż Leszek Herman jest polskim Danem Brownem. Osobiście zgadzam się z tym, baa, nawet powiedziałabym że jest od niego znacznie lepszy :)

"Cudze chwalicie, swego nie znacie."

Szczerze mówiąc nie mam pojęcia co powoduje, że tak wyśmienici autorzy są tak mało znani wśród czytelników. Czy tak się dzieje za sprawą nie do końca udanym doborem szat graficznych i nieatrakcyjnych opisów na tylnej części? A może z powodu słabych zabiegów marketingowych wydawnictw, które nie wykorzystują potęgi reklamy social mediów, tym samym skutkując niską sprzedażą? Może problemem jest za mała liczba blogerów zajmujących się recenzowaniem takich niszowych pozycji, którzy mogliby bardziej rozreklamować danych autorów? 

Jak sądzicie, co skłania czytelników do sięgnięcia po pozycje polskich pisarzy? I dlaczego jedne nazwiska królują na szczycie przez wiele miesięcy, a inne pojawiają się na krótką chwilę o ile w ogóle na nią trafią?

*Mam nadzieję, że nie obraziłam w żaden sposób autorów z powyższej listy, bo nie taki miałam zamiar. Każdemu pisarzowi z powyższego artykułu oddaje ogromny szacunek za genialne powieści, które miałam okazję poznać.