"BEZCENNY" ZYGMUNT MIŁOSZEWSKI

Na pewno wiele osób w moim wieku nie przepada za dziejami historycznymi, takimi jak II wojna światowa, jeśli  jednak w grę wchodzi rozwiązanie największej tajemnicy XX wieku czy poszukiwanie zaginionego skarbu owianego licznymi legendami, to pochłania każdego. Bursztynowa Komnata, Złoty pociąg czy bezcenne dzieła sztuki, są do tej pory gorącym tematem rozmów sporej części społeczeństwa.

Zygmunt Miłoszewski w książce „Bezcenny” ukazał nam niesamowitą opowieść o odzyskiwaniu zaginionych zbiorów najsłynniejszych w dziejach ludzkości malarzy, wciągając w wir skrywanych przez lata tajemnic i intryg kryminalnych.

Już pierwsze rozdziały wciągają czytelnika swoim zawrotnym tempem rozgrywanych wydarzeń. Jednego z głównych bohaterów - Majora Anatola Gmitruka poznajemy podczas akcji ratunkowej sterroryzowanej kolejki linowej w Zakopanem. Obecnie emerytowany oficer służb specjalnych,  mający niespełna czterdziestkę „na karku”, lubi podejmować niebezpieczne, ale heroiczne czyny dla dobra innych. Jego ulubione motto brzmi: ” Jest ryzyko, jest zabawa”.

Zaraz potem fabuła przeskakuje do kluczowego wątku książki, czyli zaginionego dzieła Rafaela. Zofia Lorentz, urzędniczka zajmująca się odnajdywaniem zbiorów utraconych przez Polskę w różnych momentach historii, zostaje wezwana na „dywanik” do premiera RP, gdzie dowiaduje się o miejscu przebywania bezcennego obrazu Rafaela. Problemem jest sposób jego „odzyskania”. Jedyna możliwość to kradzież. Czy nieustępliwa i uczciwa pani doktor ulegnie nietypowej propozycji, by finalnie dać przyszłym pokoleniom możliwość podziwiania piękna „Młodzieńca”? A może znajdzie inne rozwiązanie?

Do tego zadania przydzielono jej trzech specjalistów różnych dziedzin: legendarną złodziejkę, szwedkę- Lisę Tolgforg, która „kaleczyła” język polski w specyficzny sposób, co często było dość zabawne; marszanda sztuki – Karola Boznańskiego, który okazał się być jej byłym chłopakiem i odważnego majora Anatola. Razem podejmują trop, śledząc losy zrabowanego obrazu. Jednakże szybko okazuje się, iż z arcydziełem wiąże się większy sekret, niż do tej pory sądzili, co naraża ich życie na duże niebezpieczeństwo. Podążając za tym tropem, udają się w podróż po różnych krajach, jednak na każdym kroku, ktoś usilnie stara się, by nie znaleźli odpowiedzi na nurtujące ich pytania.

„Ojczysty kraj nie był już bezpieczną przystanią, tylko zagrożeniem. 

Tam łatwiej mogli ich namierzyć, łatwiej dopaść.”

Po kilkunastu kartkach, powieść mi się spodobała, a po przeczytaniu jej całej byłam zachwycona. Dużo, zawrotnie szybkich akcji, podążanie za nieuchwytnym, tajemnice sięgające dwóch pokoleń wstecz sprawiły, że fabuła nie była ani trochę pospolita, a okazała się niezwykle frapująca. W „Bezcennym” znajdujemy nutę faktów historycznych, które są przedstawione w ciekawy sposób. Styl pisarza nie jest ani zbyt banalny, ani męczący. Dzięki ciętemu językowi Lisy dialogi są pełne humoru, z kolei wypowiedzi Zofii są elokwentne i rzeczowe. Trochę, ale tylko ciut ciut, rozczarowało mnie zakończenie, jednak epilog nieco załagodził to odczucie. Pojawiło się także kilka literówek w tekście.  Mimo to książka ma zdecydowanie więcej plusów niż minusów.

Z wielką chęcią przeczytałabym kolejne powieści autora, gdyby były o podobnej tematyce, ale póki co to tylko złudna nadzieja. Polecam książkę każdemu, kto lubi czytać o wielkich tajemnicach, a także niesztampowe powieści sensacyjne. 

Darmowy fragment książki znajdziesz tutaj.

Moja ocena: 6-/6

Gatunek: Powieść sensacyjna/kryminał

Wydawnictwo: W.A.B

Ilość stron: 352